Czy chciałbyś zrozumieć, jak powstają pieniądze? Jakie są różne oblicza nierówności i jak im zaradzić? Na czym polega wzrost gospodarczy, zmiany klimatyczne i zrównoważony rozwój? Dlaczego żyjemy w „gospodarce długu” – i co z globalną sprawiedliwością? Czy chcesz wreszcie dowiedzieć się czegoś o podatkach bez konieczności ziewania? W takim razie zanurz się w kursach, które napisaliśmy dla Ciebie na te i inne tematy. Oferujemy krótką wersję dla przeglądu każdego tematu, jak również informacje ogólne dla tych, którzy chcą dowiedzieć się więcej. Dla tych, którzy się spieszą, przygotowaliśmy krótkie wprowadzenie do każdego kursu. Trenerzy edukacji dorosłych znajdą również sugestie metodyczne (ćwiczenia dydaktyczne) dotyczące włączenia kwestii społeczno-ekonomicznych do swojej pracy edukacyjnej.
Oferujemy krótką wersję dla przeglądu każdego tematu, a także informacje ogólne dla tych, którzy chcą dowiedzieć się więcej. Dla tych, którzy się spieszą, przygotowaliśmy krótkie wprowadzenie do każdego kursu. Trenerzy edukacji dorosłych znajdą również sugestie metodyczne (ćwiczenia dydaktyczne) dotyczące włączenia kwestii społeczno-ekonomicznych do swojej pracy edukacyjnej.
Nauka nie jest ulicą jednokierunkową: Możesz pogłębić swoją wiedzę w interaktywnych ćwiczeniach. Wymieniaj się pomysłami z innymi poprzez forum. Skontaktuj się z nami poprzez czat.
Uniwersytet Ekonomiczny WSEI w Lublinie zaprosił 23.06.22 na wydarzenie mające na celu przybliżenie projektu i jego rezultatów szerszej publiczności w Lublinie. Dwaj wykładowcy uniwersyteccy dr Marcin Marczuk i prof. Tomasz Wołowiec przedstawili projekt oraz treść napisanych przez siebie kursów na temat „Europa: Competition or Cooperation?” oraz „Migration: Efekty ekonomiczne i społeczne w Europie„.
Następnie Artur Grzesiak zademonstrował interaktywną i dydaktyczną część obu kursów. Następnie zaprezentował pozostałe kursy europejskich kolegów. Pan Grzesiak podkreślił, że zawartość platformy edukacyjnej została zaprojektowana z myślą o studentach, osobach dorosłych w różnych grupach wiekowych, a także edukatorach osób dorosłych. Kursy mogą przyczynić się do tego, że tematyka ekonomiczna, jak również metody pozaformalne będą częściej przedmiotem edukacji dorosłych.
W wymianie zdań z prelegentami uczestnicy zwrócili szczególną uwagę na wkład w migrację. Powód tego jest aktualny. Od czasu wojny do Polski przyjechało wiele osób z Ukrainy. Pytanie o skutki ekonomiczne i społeczne nie jest więc abstrakcyjne, ale pojawia się konkretnie w mieście, w którym się mieszka.
Od maja do lipca 2022 r. w siedmiu miastach europejskich, w Berlinie, Wiedniu, Pradze, Tartu, Lublinie, Dublinie i Barcelonie, odbywają się wydarzenia dotyczące edukacji społeczno-ekonomicznej, podczas których prezentowana jest platforma edukacyjna dla edukacji społeczno-ekonomicznej w Europie.
Pracownicy uczestniczących organizacji partnerskich przedstawiają platformę lokalnej publiczności, omawiają z uczestnikami kilka tematów kursów i stosują metody, których nauczyli się od swoich partnerów podczas współpracy. Celem jest upoważnienie edukatorów dorosłych do włączenia kwestii społeczno-ekonomicznych do ich pracy edukacyjnej. Celem jest również, aby obywatele znaleźli inspiracje i zaangażowali się w kwestie społeczne i gospodarcze. Kursy mogą wspierać ich w rozwijaniu własnego, przemyślanego osądu na istotne i aktualne tematy. Wynika to z przekonania, że pomysły wszystkich ludzi są potrzebne do poszukiwania demokratycznych rozwiązań różnych kryzysów i wyzwań w Europie i na świecie.
Koledzy z konsorcjum projektowego spotykają się ponownie i prezentują wynik swojej współpracy – platformę do nauki społeczno-ekonomicznej. Wydarzenie rozpoczyna się w bibliotece publicznej w Berlinie o godzinie 18 19. maja 2022 roku. Wyjaśnienia dotyczące projektu i części platformy będą Prowadzą do tak zwanego Economic Speed Dating, aby wprowadzić publiczność w kontakt.
Następnie odbędzie się dyskusja na aktualny temat ekonomiczny. Pod tytułem „Cyfrowe euro: przekleństwo czy błogosławieństwo?”, Dirk Schrade, Zastępca Dyrektora Generalnego, Systemy Płatności i Rozliczeń, Deutsche Bundesbank, dr Norbert Häring, Handelsblatt i dr Dirk Ehnts, Pufendorf Society, będą debatować nad planami utworzenia cyfrowego banku centralnego dla wszystkich obywateli. Jakich konsekwencji mogą spodziewać się obywatele oczekiwać od tego? Czy będzie to sprzyjać zniesieniu gotówki? Czy będzie to powód do obaw, ponieważ „inteligentne” płatności jedynie ułatwiają transakcje płatnicze? Czym jednak jest pieniądz? Jak się go tworzy? I jaka jest rola banku centralnego w gospodarce? Jak może się udać „aktualizacja” demokracji odnieść sukces – w czasach cyfryzacji pieniądza?
Wydarzenie w skrócie
18.00 – 18.30 Prezentacja platformy edukacyjnej 18.30 – 19.00 „Economic speed dating” 19.00 – 20.30 Panel dyskusyjny z udziałem publiczności: Cyfrowe euro: przekleństwo czy błogosławieństwo? 20.30 – 21.30 Przekąski kulinarne na zakończenie wieczoru
Miejsce: Wolfdietrich-Schnurre-Bibliothek, Bizetstr. 41, 13088 Berlin (15 minut od Alexanderplatz) Czas: czwartek, 19.05. 2022, godz. 18-21.30.
Wstęp wolny.
Wydarzenie organizowane przez weltgewandt. Instytut Międzykulturowej Edukacji Politycznej Edukacji Politycznej we współpracy z Biblioteką Wolfdietricha Schnurre’a, finansowane przez program Erasmus+. .
… podstawowej edukacji społeczno-ekonomicznej w Lublinie/Polska
Nierówności społeczne, ekologia, klimat, mieszkalnictwo, zdrowie, sprawiedliwość płciowa itd. – prawie wszystko ma wymiar ekonomiczny. Nie trzeba mieć wyższego wykształcenia, żeby zrozumieć takie powiązania. Właśnie takie podejście prezentuje nasza współpraca kolegów z siedmiu krajów europejskich. Spotkali się oni w dniach 22-26 lutego 2022 r. na pięciodniowych warsztatach na Uniwersytecie WSEI w Lublinie/Polska, aby omówić tematy społeczno-ekonomiczne i przetestować metody Economic Literacy w edukacji dorosłych.
Jedna z sesji rozpoczęła się od „ekonomicznego speed datingu” na temat nierówności społecznych. Jaki związek widzą uczestnicy między nierównościami a wiarą w siebie, jakie związki między nierównościami a zmianami klimatycznymi lub zdrowiem? W kolejnym wejściu koledzy mogli poznać definicje nierówności, aspekty historii globalnych nierówności, dzisiejsze nierówności dochodów i bogactwa między krajami i inne. Omówiono również różne sposoby, w jakie społeczeństwa przyczyniają się do emisji CO2, a tym samym do globalnego ocieplenia.
Następnie poproszono o ciekawość i intuicję, ponieważ uczestnicy eksplorowali środowisko, rozważając te pytania: „Gdzie można dostrzec nierówności?”, „Dla kogo jest (nie) budowana infrastruktura?”, „Jaką rolę odgrywają pieniądze?”, „Gdzie wokół ciebie mogą istnieć nierówności, których nie widzisz?”.
Wymiana zdań na temat eksploracji po tym przeniosła się na dyskusję o środkach minimalizujących nierówności. Przecież podział na bogatych i biednych, zdrowych i nie zdrowych, upośledzonych – nie upośledzonych itd. nie jest tylko problemem moralnym, który wiąże się z upokorzeniem dla tych, których dotyczy. Jest to problem makroekonomiczny, który dotyka całego społeczeństwa. Gospodarki nie wykorzystują swojego potencjału, a zasoby są marnowane.
W ciągu tygodnia zebrano cały bukiet tematów i metod, które posłużyły do opracowania materiałów edukacyjnych na wspólną platformę edukacyjną. Skupiono się również na kwestiach wzrostu i zrównoważonego rozwoju, opodatkowania, różnych szkół ekonomicznych, migracji, ekonomii feministycznej i dalszej digitalizacji pieniądza.
Po doświadczeniach z warsztatów online w listopadzie 2020 roku grupa projektowa zdecydowała się tym razem na wydarzenie hybrydowe. W ten sposób na ekranie obecni byli uczestnicy z czterech organizacji partnerskich w Lublinie oraz koledzy z Barcelony, Dublina i Tartu (Estonia). Umożliwiło to znacznie bardziej intensywne, inspirujące doświadczenie edukacyjne.
Informacja zwrotna od jednego z uczestników: „Teraz mam pomysł na współpracę europejską. Ekscytujące i bardzo owocne doświadczenie.”
„To było znacznie lepsze niż się spodziewałem”. „Wymiana i kultura informacji zwrotnej były bardzo dobre. Komentarze do artykułów były m.in istotne i niezwykle pomocne. To nie jest tak często praktykowane.” „Współpraca, to jest sens projektów unijnych”. „Duże wrażenie zrobiły na mnie interaktywne części dydaktyczne”. „Dobra atmosfera mimo komunikacji online”.
Przez tydzień, w dniach 16-20.11.2020 r., uczestnicy projektu z siedmiu organizacji w siedmiu krajach europejskich uzgodnili siedem pierwszych wkładów do platformy edukacyjnej. Z powodu kryzysu Corony warsztaty musiały być kilkakrotnie przekładane i teraz musiały odbyć się online. Omawiane tematy obejmowały Nowoczesną Teorię Monetarną (MMT), Dług, Europę i Globalne Południe, Ekonomiczne Strategie Zarządzania Kryzysami (UE), Perspektywy Przyszłości Europy: Competition or Cooperation, Public Goods and Social Welfare, Climate and Economy, and Women’s Economic Empowerment.
Wieloperspektywiczność: co to znaczy?
Tak jak różnorodne są tematy, tak różne są podejścia, które wybrali Autorzy wybrali. Podczas gdy niektórzy są zsocjalizowani z podejściem neoklasycznym neoklasycznym i nie są zaznajomieni z odwoływaniem się do kilku teoretycznych w jednym artykule, inni mają tendencję do przyjmowania (post)keynesowskiej perspektywy i kontrastują je z argumentami neoklasycznymi. Czy istnieje tylko jeden pogląd? Jaki jest najlepszy sposób projektowania materiałów edukacyjnych, aby aby czytelnicy wiedzieli, na czym stoją i nie byli przytłoczeni? Strona Niewymuszona, dość częsta dyskusja nad tymi pytaniami zachęcała do eksploracji innych perspektyw i refleksji nad własnymi. Jedna jest już pewne: Platforma edukacyjna będzie swoistym Gesamtkunstwerk.
Dydaktyka online
Odświeżony i pełen doświadczeń partner z Irlandii wprowadził wykorzystanie interaktywnych narzędzi online. Mentimetr, speakeasy, jamboard i padlet zostały natychmiast zastosowane w próbie przetestowania opracowanych dydaktycznych materiałów edukacyjnych razem online i w małych grupach. Poszło to zaskakująco dobrze. Uczestnicy dowiedzieli się, że niemcy spalają najwięcej węgla brunatnego na świecie, że około 80% światowych zasobów energii pierwotnej stanowią paliwa kopalne. Energii pierwotnej składa się z paliw kopalnych, ćwiczyli z bilansami banków, debatowali nad scenariuszami kryzysowymi z bilansami bankowymi, dyskutowali nad scenariuszami kryzysowymi i zbierali czynniki makro i mikro czynniki, które należy wziąć pod uwagę przy zakładaniu firmy. I wiele więcej. Materiały zostaną teraz poprawione w świetle informacji zwrotnej i udostępnione na platformie edukacyjnej na początku 2021 roku.
Niemniej jednak warsztaty online mogą wypełnić lukę, ale nie mogą zastąpić intensywności i wszechstronności „prawdziwej” wymiany. Nie wszystkie części dydaktyczne mogły być zastosowane i omówione razem. Brakowało dyskusji w parach lub małych grupach podczas lunchu lub wieczorem, które mają tak pozytywny wpływ na działania grupy. Brakowało pomysłów z dyskusji podczas przerw i możliwości pogłębienia poszczególnych tematów. Większość grupy już się znała. To był nasz atut.
Edukacja społeczno-ekonomiczna jest edukacją demokratyczną
Naszym celem jest uczynienie gospodarki i społeczeństwa zrozumiałymi. Szczególnie w czasach głębokich przemian, zmian klimatycznych, zmian wymuszanych przez cyfryzację, negatywnych konsekwencji kryzysu koronnego, których należy się spodziewać dla gospodarki i bezpieczeństwa socjalnego obywateli: zrozumienie to może pomóc uniknąć popadania w interpretacji rzeczywistości, które idą w parze z pogardą dla innych osób lub grup.
Pod koniec ubiegłego roku Komisja Europejska przedstawiła „”Europejski Zielony Ład””, który stanowi zbiór inicjatyw politycznych, których wspólnym celem jest uczynienie Europy neutralną klimatycznie w 2050 roku. Ursula vod der Leyen, przewodnicząca Komisji Europejskiej stwierdziła, że: „”Europejski Zielony Ład to nasza nowa strategia wzrostu. Pomoże nam ograniczyć emisje, jednocześnie tworząc miejsca pracy.”” Komisja zaproponuje europejskie prawo klimatyczne, które przyniesie nowe przepisy dotyczące gospodarki cyrkularnej, rolnictwa, zasobooszczędnego budownictwa czy różnorodności biologicznej. Komisja Europejska planuje inwestować we wszystkie sektory gospodarki, aby osiągnąć swój ambitny cel, jakim jest przekształcenie UE z gospodarki wysokoemisyjnej w niskoemisyjną. We wrześniu 2020 roku KE ogłosiła zaproszenie do składania wniosków o wartości 1 mld euro na projekty badawcze i innowacyjne, które stanowią odpowiedź na kryzys klimatyczny i pomagają chronić unikalne ekosystemy i różnorodność biologiczną Europy. Więcej informacji można znaleźć na stronie: https://ec.europa.eu/commission/presscorner/detail/en/ip_20_1669
Eksperci z OECD i Obserwatorium przygotowali zestaw 30 Krajowych Profili Zdrowotnych, obejmujących wszystkie państwa członkowskie UE, a także Islandię i Norwegię.1 Od 2000 r. przewidywana długość życia w chwili urodzenia wzrosła w Polsce o cztery lata, ale pozostaje o trzy lata poniżej średniej UE. Według Raportu o stanie zdrowia w UE 2019 polska ludność ma jedną z najniższych przewidywanych długości życia w Europie. To zaledwie 77,8 lat w porównaniu do średniej UE wynoszącej 80,9 lat. Nic dziwnego, że w porównaniu z innymi krajami UE mniej Polaków deklaruje stan zdrowia. W 2017 r. Tylko 59% polskiej populacji deklarowało, bycie w dobrym zdrowiu, w porównaniu z dwiema trzecimi w całej UE.
Słaba efektywność systemu opieki zdrowotnej jest jednym z wielu powodów. Polski system opieki zdrowotnej oparty jest głównie na państwowym systemie ubezpieczenia społecznego, w którym opieka zdrowotna jest nadzorowana przez Ministerstwo Zdrowia i samorządy. Istnieje kilka prywatnych szpitali, ale ich udział w porównaniu do placówek państwowych wyniósł w 2015 r. zaledwie 5%. Chociaż prywatne szpitale są zwykle bardziej efektywne niż publiczne, ich rentowność w dużej mierze zależy od zamówień publicznych 2. Niestety udział wydatków publicznych na opiekę zdrowotną w Polsce, zarówno pod względem udziału w PKB, jak i per capita, należy do najniższych w Europie. Ten niski poziom finansowania jest niewystarczający, aby zapewnić szybki dostęp do opieki wysokiej jakości, zwłaszcza biorąc pod uwagę rosnące potrzeby w zakresie opieki zdrowotnej wynikające ze starzenia się społeczeństwa. W konsekwencji poziom niezaspokojonych potrzeb w zakresie opieki medycznej w Polsce jest wyższy niż średni w UE, ponieważ Polska boryka się z dotkliwym niedoborem pracowników służby zdrowia.
Zdjęcie Camilo Jimenez na Unsplash
1 Więcej informacji na: https://ec.europa.eu/health/state/country_profiles_en
Realizatorzy projektów europejskich używali wideokonferencji już przed wybuchem pandemii korony. Również w tym projekcie przeszliśmy do współpracy przy zastsosowaniu wirtualnych narzędzi, ale zdajemy sobie również sprawę, że w szczególności praca nad treścią materiałów i wymiana metod nauczania wymaga bezpośrednich spotkań. Na naszym ostatnim spotkaniu omówiliśmy różne możliwości współpracy w czasie realizacji projektu, zarówno w formie cyfrowej, jak i inne. Rozbudzanie europejskiego ducha wśród obywateli, a także ponadnarodowe otwieranie umysłów zależy od otwarcia granic – dla wszystkich.
Albo politycy mają odwagę redystrybucji bogactwa albo zbliżają się poważne konflikty. Tak czy inaczej, można czasem usłyszeć, gdy przychodzi do pytania, kto płaci za Coronę pandemię i jak powinno przebiegać ożywienie gospodarki. Co na to mówią ekonomiści?
Alfie Stirling i Sarah Arnold z „New Economics Foundation” wyjaśniają sytuację w Wielkiej Brytanii i dyskutują o tym, kiedy podatki powinny być podnieść lub obniżyć. Pewne jest, że „…rząd nie powinien podnosić podatków podczas kryzysu. Bardziej niż czegokolwiek innego, gospodarka potrzebuje pieniędzy w kieszeniach ludzi – zwłaszcza tych najbiedniejszych. zwłaszcza najbiedniejszych, którzy najbardziej potrzebują gotówki i są najbardziej skłonni ją wydać. i najprawdopodobniej je wydadzą.” Argumentują przeciwko oszczędnościom, które obejmują m.in. wyższy VAT i cięcia. Wręcz przeciwnie, najlepszym sposobem były rządowe inwestycje: „O wiele lepszym sposobem na pobudzenie popytu teraz byłyby bezpośrednie inwestycje rządowe. Mogłyby się one pojawić w formie pobudzenia usług publicznych poprzez zwiększenie usług publicznych poprzez zwiększenie zarówno płac, jak i liczby miejsc pracy dla kluczowych pracowników, jak również poprzez inwestycje w bardzo potrzebną infrastrukturę ekologiczną i społeczną – taką jak izolacja domów i elektryczność. infrastrukturę ekologiczną i społeczną – taką jak izolacja domów i transport zelektryfikowany – oraz mieszkania socjalne”.
